Çocuğun anneyle kendisi arasına koyduğu anne bedeni dışındaki ilk nesnedir. Geçiş nesnesi, çocuğun gelişimi için önemlidir. Aynı zamanda oyun alanı sağlar. Çocuğun iç-dış ayrımını yapabilmesini sağlar. Çocuklar bu nesneyi genellikle uykuya dalmada kullanılır.
Geçiş nesnesinin amacı, çocuğun sakinleşebilmesi, tek başına kalabilmesini sağlamaktır. Bu nesne, çocuğun ben ve öteki ayrımını yapabilmesini sağlar.
Her çocuk kendi durumuna göre dokusu yumuşak sıcaklık arzusu veren nesne seçer. Eğer bunu seçemiyorsa sorun vardır ( Örneğin, otistik çocuklar taş seçer).
Geçiş nesnesi cansız bir nesne olmalıdır. Anne bedeninin bir uzantısı olmamalıdır (saçı, kolu, memesi vs olmamalı). Bu nesne battaniye, tülbent, ayıcık, oyuncak olabilir.
Geçiş nesnesi yaş ilerledikçe unutur ve fonksiyonunu yitirir. Bu nesne çocuğun elinden alınmamalıdır. Çocuk duygusal yatırımını nesneden çekene kadar dokunulmamalıdır. Elinden almaya çalışılırsa agresifleşebilir, travmatik olabilir.
Geçiş nesnesi masal, ninni de olabilir. Örneğin çocuk bir masalı hep aynı şekilde aynı kişinin anlatmasını isteyebilir.
Önemli olan burada bebeğin kendisi ve annesi dışında duygusal yatırımını bir nesneye aktarmasıdır. Burada çocuk nesneye agresif dürtülerini de yöneltebilir. Nesneyi ağzına alabilir, ısırıp atabilir. Bu nesne çocuğa aittir, kendisi seçer.
Duygu Aydın
Psikolog
