Duygu; bir olay, kimse ya da nesnenin insanın iç dünyasında oluşturduğu, uyandırdığı yankı, etki, tepki demektir. Aslında tanımında da duygunun ne kadar önemli bir yere değindiği açıkça gözükmektedir.
Bebekler anne karnından itibaren duyguları alır, hisseder. Özellikle annenin duyguları bebeğe direkt geçer. Annenin stresli, gergin, kaygılı bir hamilelik süreci bebeğe de yansıyarak doğduktan sonra izlerini gösterecektir. Mutlu, sakin bir hamilelik geçiren anne bebeğine aktardığı duygularıyla da mutluluğu doğumdan sonra da yaşayacaktır. İşte duygularımız bu andan itibaren bizimle birlikte. Doğumdan sonraki süreçte bebek annenin ya da etrafındaki diğer insanların yüzlerinden onların ne hissettiğini anlamaya başlar. Kızgın bir suratı ya da öfkeli bir suratı tanımak bebek için hiç de zor olmayacaktır. Artık bebek duygulara göre şekillenecektir. Daha sonrasında büyüyen bebeğiniz 3-4 yaşlarına geldiğinde duygular yine en önemli rolü oynayacaktır hayatınızda. Çünkü onları anladığımızı göstermenin tek yolu duygular. Ne yazık ki başka hiçbir alternatifi yok. Duygu konuşmak başlarda zor gelse de bunu eşinizle ya da partnerinizle aranızda oturmaya başladığınızda çocğunuzla da duyguyu rahatlıkla konuşacaksınız.
Duyguyu anlamanın tek yolu da onun gözlerinin içine bakmak. Gözlerinde ne varsa tıpkı bir ayna gibi ona yansıtın. Çocuk kendini aynada gördüğünde biraz şaşıracak ne olduğunu anlamayacak sizin ona ifade etmeye devam ettiğiniz duyguyla yatışma başlayacaktır. Bu aşama ilk başlarda çocuğunuz için alışılmışın dışında olduğundan uzayacak sizin sabrınızı sınırınızı zorlayacak fakat pes etmediğiniz zaman siz de bu durumu seveceksiniz. Çünkü istediğimiz tek şey anlaşılmak.
İşte duygu bu kadar önemli hayatımızda. Duyguyu anlayıp onu geri yansıttığımızda tüm ilişkilerimizde anlaşılır, anlaşıldığımızı hisseder ve sağlıklı ilişkiler geliştiririz.
Eliz Sezer
Psikolog & Aile Danışmanı
