Yemek konusunda kendine alternatif bir yiyecek buluyorsa, her birey yaşı kaç olursa olsun sevmediği bir yemek varsa onu reddeder.
Çocuğun yemek alışkanlıkları konusunda bir çok ebeveyni muzdarip halde görüyorum.
Peki biz bu alışkanlığı kazandırırken gerçekten doğru bir yol izledik mi?
Ek gıdaya geçiş zamanı ile çocuklar yavaş yavaş her şeyin tadına bakıyorlar, peki ne oluyorda sonra ek gıda sürecinde yediği şeyleri yememeye başlıyor?
Çocuğumuz yemek konusunda tat tercihine geçtiğinde “istemiyor” beğenmiyorsa” hemen alternatifi sunuyoruz önlerine. Taze fasulyeyi yemiyorsa al sana makarna diyoruz, sonra “makarna ve pilavdan başka bir şey yemez” cümlesi başlıyor en sık kullandığımız cümleler arasında yer almaya. Fasülyeyi yemedi al çocuğum makarna, pırasayı yemedi bak pilav var.
Hiç düşündünüz mü, çocuğunuz büyüdü okula gidecek, sosyal bir ortamı arkadaşları, sonra işi iş arkadaşları ailesi vs. bu saymış olduğumuz tüm ortamlarda yemek yeme ihtimali %90 ve üzeri değil mi? Peki damak zevkini makarna ve pilava göre oluşturduğumuz çocuğumuz bu ortamlarda ne yiyecek, hele ki utanmayı çekinmeyi bildiği idrak ettiği yetişkinlik dönemlerinde ben sadece pilav mı yerim diyecek yada nasıl diyecek? Nasıl her alışkanlık çocukluğumuzdan yetişkinliğimize, yaşlılığımıza kadar bizimle geliyorsa, “damak zevki”mizde gelecek.
Peki ne mi yapacağız?
2 yaş itibari ile alternatif yemek koymayacağız.
E aç mı kalsın çocuk! diyenleri duyar gibiyim. Çocuğunuz ek gıdaya geçiş ile birlikte lezzetlerin tümüne zaten açık oluyor, çünkü midesi büyüyor anne sütü yetmiyor çabuk acıkıyor. İlk gıda geçiş gününüzü düşünün yaptığınız nefis sebze çorbasını nasıl içti değil mi? İşte tam da burada bu süreci bu şekilde ilerletmek bizim elimizde.
2 yaş itibari ile de artık alternatif yemek olmamalı, akşam evinizde ne pişiyorsa çocuğunuzda sizinle onu yiyebilmeli. Nasılsa yemeyecek diyip alternatif yemeği yapar önüne koyarsak, belki de o nasılsa yemeyecek dediğiniz yemeğin tadını çok sevecekti. Kuracağımız cümle basit;
- Bu akşam evimizde bu yemeğimiz var, istersen bizimle birlikte yiyebilirsin, istemiyorsan eğer odana geçebilirsin veya oyununa devam edebilirsin. Bu kısmını çeşitlendirebilirsiniz.
- Başka yemeğimiz malesef yok bizde babanla bu yemeği yiyeceğiz bize eşlik etmek istersen yerine oturabilirsin. Önce belki rededecek ama aç kalamayacaktır ve yiyecektir. O an olmayabilir daha sonra açlığına dayanamayıp sizden yemeği isteyebilir, bunlar süreç için normaldir. Bu eylemsel hareketi bir gece ödüllendirebilirsiniz mesela, çocuğunuza çok sevdiği bir yemeği yapabilirsiniz fakat sanki ona yapılmamış tüm aile bireyleri için yapılmış gibi davranmalısınız. Çocuğunuzun yeme alışkanlığı böylece zamanla düzene girecektir. Siz ebeveynleride üzmeden bu sürecin kolay ilerlediğini göreceksiniz. Oyun Atölyemize gelen öğrencilerimden biliyorum. Cümle aynen şöyle; Öğretmenim bir gün brokoli haşla da tuzlayıp yiyelim
Kamer Yıldırım
Çocuk Gelişim Uzmanı
